“Joe Dassin” – Fransız Müziğinin Melankolik Prensi ve “Salut”: “Bir Merhaba, Bir Veda…”

“Joe Dassin” – Fransız Müziğinin Melankolik Prensi ve “Salut”:

“Bir Merhaba, Bir Veda…”

Joe Dassin (Joseph Ira Dassin), 5 Kasım 1938 tarihinde New York’ta dünyaya gelmiştir. 

Babası, politik görüşlerinden dolayı kara listeye alınmış, Hollywood’dan Avrupa’ya sürgüne gitmiş, Fransa ve Yunanistan’da yaşamış, Ukrayna kökenli Yahudi göçmeni bir aileden gelen ünlü sinema yönetmeni Jules Dassin (Julius Dassin: 1911 NYC-2008 Atina), annesi ise Macaristan doğumlu Yahudi kökenli Amerikalı keman virtüözü Beatrice Launer’dir (1913 NYC-1994 Île de France).

Çiftin, Joe, Richelle ve Julie adlı üç çocukları olmuştur.

Daha sonra babasının evlendiği Yunan aktris ve politikacı Melina Mercouri, onun üvey annesi olmuştur.

Çocukluğunu Amerika ve Avrupa arasında geçiren Joe Dassin, çok kültürlü bir çevrede yetişmiştir.

Fransızca, İngilizce ve İtalyanca gibi dilleri akıcı şekilde konuşabilen Joe Dassin, bu dilsel ve kültürel zenginliği müziğine de büyük bir başarıyla yansıtmıştır.

1960’ların ortalarında Fransa’da müzik kariyerine başlayan Dassin, çok kısa sürede Fransız chanson geleneğinin ve pop müziğinin en sevilen isimlerinden biri haline gelmiştir…

“L’Été Indien”, “Et Si Tu N’Existais Pas”; “A Toi “ ve elbette ki “Salut”, onun unutulmaz şarkıları arasında yer almıştır.

Müzikal kariyerinin doruğundayken yayımladığı “Salut”, Joe Dassin’in sanatının hem melankolik zarafetini, hem de evrensel duygulara seslenen yönünü temsil etmiştir.

Joe Dassin’in son dönemleri – Şöhretin ardında sessiz bir hüzün

1970’lerin başı, Joe Dassin’in en parlak dönemleriydi.

Özellikle, “L’Été Indien”, “Et Si Tu N’Existais Pas”, “Si Tu T’appelles Mélancolie” ve “À Toi” gibi parçalar, onu sadece Fransa’da değil, tüm Avrupa’da, hatta dünya genelinde tanınan ve sevilen bir sanatçı haline getirmişti…

Ancak bu büyük başarının gölgesinde, özel hayatında ise epeyce sarsıntılı dönemler yaşamaktaydı…

İlk eşi Maryse Massiéra ile 1966 senesinde Paris’te evlenmiş, fakat evliliği 1977’de boşanmayla sonuçlanmıştı.

1978 de evlendiği ve ölene kadar evli kaldığı ikinci eşi Christine Delvaux ‘dan yine aynı yıl Jonathan Dassin adında bir oğlu dünyaya geldi.

Fakat aynı dönemlerde ciddi sağlık sorunları baş göstermeye başlamıştı.

Yoğun turne programları, stres ve sigara alışkanlığı, kalp rahatsızlığını iyice tetiklemişti.

1979’da geçirdiği ilk kalp krizi, kariyerine kısa bir ara vermesine yol açtı.

Bir yıl sonra, 20 Ağustos 1980’de tatil için gittiği Tahiti’de, bir restoranda öğle yemeği sırasında ikinci bir kalp krizi geçirerek, henüz 42 yaşındayken hayata veda etmiştir.

Kısa ama derin izler bırakan hayatının son yıllarında seslendirdiği “Salut”, sanki yaşanmamış duygulara, bitmemiş vedalara yazılmış bir müzikal mektup gibiydi…

Şimdi benim her zaman büyük keyifle dinlediğim “Salut” şarkısının öyküsüne gelelim…

Bazı şarkılar vardır ki; sadece kulağımıza değil, kalbimize kazınır.

Joe Dassin’in “Salut” adlı şarkısı da işte tam böyle bir şarkıdır…

Bu güzel ve romantik şarkının bestesi, “Uomo dove vai” (Dostum nereye gidiyorsun…) başlığıyla, İtalyan besteci Toto Cutugno ile Pasquale Losito’ya, İtalyanca sözleri ise, Vito Pallavicini’ye aittir. 

Parçanın İtalyanca orijinalinin de linkini vermek isterim:

youtube.com/watch.

Joe Dassin’in Fransızca albüm versiyonu için Pierre Delanoë ve Claude Lemesle, şarkıyı Fransızca sözlerle yeniden uyarlayıp düzenlemiştir.

Dolayısıyla, müziğin orijinal bestecileri Cutugno ve Losito; Fransızca versiyonun uyarlayıcı söz yazarları ise Leme­sle ile Delanoë’dir…

Joe Dassin’in “Salut” adlı şarkısı, Fransız pop müziğinin en zarif ve en nostaljik parçalarından biri olarak kabul edilmektedir.

“Salut” kelimesi Fransızca’da hem “merhaba” hem de “hoşça kal” anlamına gelmektedir; şarkı da bu iki anlamı şiirsel bir biçimde işlemektedir.

Joe Dassin, bu parçada eski bir aşkı ya da dostluğu selamlayarak veda etmektedir…

Şarkı, geçmişte yaşanmış, güzel ama artık geride kalmış bir ilişkiye, özlem, kabulleniş ve duygusal bir olgunlukla bezenmiş zarif bir vedadır.

“Salut, c’était un rendez-vous, un simple adieu…”

(Hoşça kal, bu sadece bir buluşma, sade bir vedaydı…

“Salut… On se reverra peut être un jour…”

(Hoşça kal…Belki bir gün yeniden görüşürüz…)

Evet artık bu hüzünlü ama zarif melodiye kulak verelim.

Aşağıdaki bağlantıdan, Joe Dassin’ in o unutulmaz “Salut” yorumunu dinleyebilirsiniz.

Ve yazımı, onun hatırasına yakışır bir Fransız vedasıyla noktalamak istiyorum…

“Adieu l’artiste… Merci pour la musique.”

(Elveda sanatçı…Müzik için teşekkürler.)

Keyifli dinlemeler…

Y.A.

https://youtu.be/FkowbVrNHyc?si=Izq3EyANhG98Wav9